Stres
i jego stresory
1.
Czym jest stres
- Układ współczulny i przywspółczulny
- Układ współczulny i przywspółczulny
-
Negatywny wpływ działania stresu
-
Stan równowagi psychosomatycznej
2.
Rodzaje stresu
-
Nieświadomy i świadomy
-
Stresory fizyczne, emocjonalne i mentalne.
3.
Bezstresowe życie?
-
To gdzie znajduje się nasza równowaga?
-
Człowiek i jego reakcja na stresor
-
Stresory materialne i niematerialne
-
Obraz naszego życia i ścieżka, którą kroczymy
-
Przypowieść
-
Jak możemy sobie pomóc?
4.
Jednostka i jej pierwsze doświadczenia ze stresem
-
Nasze narodziny i pierwsze stresy
-
Bezstresowe wychowanie
-
Kobieta, a ciąża
1.
Czym jest stres
Układ
współczulny i przywspółczulny
Stres
jest to zaburzenie równowagi na rzecz układu współczulnego, który
odpowiada za pobudzanie organizmu, reakcja na dany bodziec w formie
„działaj bądź uciekaj” - związany z mechanizmami
atawistycznymi odziedziczonymi od naszych przodków. Wydzielane są
substancje chemiczne i energetyczne. Neurotransmitery układu we
włóknach przedzwojowych którymi jest acetylocholina, która działa
na receptory nikotynowe. W odpowiedzi włókna za zwojowe wydzielają
noradrenalinę, a przy długotrwałym działaniu także adrenalinę,
które z kolei działają na receptor adrenergiczny. Produkowane
w części rdzeniowej nadnerczy oraz w miejscu sinawym, zwykle razem
z adrenaliną. Wytwarzany jest także kortyzol przez warstwę
pasmowatą kory nadnerczy, który jest naturalnym hormonem
steroidowym, na równi z adrenaliną. Organizm pod wpływem tych
substancji jest bardzo pobudzony.
Układ
przywspółczulny związany jest z regeneracją naszego organizmu,
spokojem, skuteczności trawienia. W uproszczeniu działa
antagonistycznie do układu współczulnego.
Włókna
nerwowe wychodzą z pnia mózgu, których większość przebiega
wspólnie z nerwem błędnym, dochodząc do płuc, serca, żołądka,
jelit, wątroby itp.
Dlatego
tak ważna jest nauka świadomego oddychania. Mająca na celu
wpłynięcie na jakość doświadczenia. Podobnie jak w układzie
współczulnym, występują zwoje, leżące w pobliżu unerwianych
narządów lub w samych narządach oraz sploty (np. splot sercowy,
płucny), jednak w przeciwieństwie do współczulnego nie reaguje
jako całość, lecz aktywizuje tylko te funkcje, które są
niezbędne w danym czasie. Neurotransmiterem układu jest wyłącznie
acetylocholina pobudzająca receptory muskarynowe i nikotynowe.
Podobnie
jak ACTH, kortyzol charakteryzuje się dobowym rytmem wydzielania, na
skutek czego jego stężenie w surowicy krwi jest najwyższe w
godzinach rannych (150–700 nmol/l o godzinie 08:00), zaś najniższe
w późnych godzinach wieczornych (30–120 nmol/l o godzinie 00:00).
Te
dwie funkcje związane są głównie ze stanem aktywnego bądź
pasywnego działania przyjmują formę świadomą bądź nieświadomą.
W zależności na jakim poziomie działamy naszą świadomością.
Oczywiście chodzi o
zrozumienie funkcji naszego ciała, dostosowanie się, a jeżeli
istnieje możliwość wpłynięcie na daną funkcję. Czyli trzeba
rozróżnić pobudzenie pozytywne i negatywne, a także pasywność
pozytywna, a także negatywna. Doprowadzanie swojego ciała i mózgu
przy pomocy naszego świadomego bądź nieświadomego ja (umysłu)
wchodzimy w skrajności, które powoduje duże zmiany fizjologiczne w
ontogenezie.
Negatywny
wpływ działania stresu
Przy
długotrwałym działaniu organizmu na rzecz układu współczulnego.
Skutkuje to przestawieniem się organizmu na rzecz działania,
pobudzenia, eksploatacji. Natomiast reakcje układu przywspółczulnego
są zmniejszone. Długotrwały stres, przyczynia się do przeciążenia
organizmu na poziomie fizycznym i psychicznym. Może doprowadzić do
rozwoju chorób na poziomie nieświadomym, a także podświadomym, a
nawet do śmierci, samobójstwa czy formę ataku na określony
stresor(osobę, instytucje, grupę).
Określone
choroby przekazywane są za pomocą naszego DNA, które mogą lecz
nie muszą się uaktywnić. Mogą nawet w wieku kiedy będziemy mieli
50 czy 80 lat. Wszystko to zależy od naszej świadomości i co z tym
zrobimy. Przykładowo Stephen Hawking pomimo ograniczeń dalej
realizuje się i robi to co kocha. Pomimo tych ograniczeń, które
posiadasz wiedz, że dopóty dopóki masz swój umysł. Możesz robić
z nim co tylko Ci się podoba. Duszy nikt nie jest w stanie Ci
zabrać.
Należy
jednak pamiętać, że stres będzie nas dotykał w takiej czy innej
formie. Chodzi tu najbardziej o reakcje na niego. I to jak go
kontrolujemy i sobie z nim radzimy. Ponieważ stres związany jest z
naszym rozwojem. I często tak jest, że różne sytuacje zmuszają
nas do myślenia i to tylko od nas zależy co z nim zrobimy. Lepiej
nauczyć siebie jak sobie z nim radzić i go kontrolować niż być
zdanym na to co nam los przyniesie. Z życiem jesteśmy w nieustannym
dialogu to tylko od nas zależy jak go chcemy prowadzić.
Stan
równowagi psychosomatycznej
Spokój
osiągany nieświadomie bądź świadomie - czyli nasz punkt
równowagi, którego charakteryzuje spokój fizyczny, emocjonalny, a
także mentalny. Jest to stan równowagi psychofizycznej w tu i
teraz.
2.
Rodzaje stresu
-
nieświadomy, którego nie rozumiemy ale postrzegamy (obserwator);
-
świadomy, który postrzegamy, a także rozumiemy (interpretator);Stresory bodźce stresowe czyli wywołujące negatywne emocje – skojarzenia, bądź pozytywne uczucia o charakterze nie wiedzy przed tym co może nastąpić, które też przyjmują formę stresorów ale tych pozytywnych skłaniających nas do rozwoju na wszystkich trzech poziomach. Związane są z przeszłością lub rzutowaniem naszej uwagi w nieznaną przyszłość.Stresory fizyczne, emocjonalne i mentalnePodzielone na trzy główne grupy. Fizyczne związane z naszym ciałem; emocjonalne – emocje te które odczuwamy w negatywnych sytuacjach i uczucia, które odczuwamy w pozytywnych sytuacjach; mentalne – niższe związane z naszym fałszywym ego przyjmujące formę negatywną i wyższe związane z ego właściwym przyjmujące formę pozytywną.
-
smakowe, np. alergia na orzechy, czy ogórek itp.
-
węchowe, np. alergia na skoszoną trawę – zakodowany w przeszłości stresor związany z wyładowaniem się rodzica na dziecku, skojarzony z daną sytuacją wyparty do nieświadomości, nierozwiązany problem.
-
czuciowe dotykowe, np. zimno, gorąco; pogryzienie przez psa; w skrajnych przypadkach próba gwałtu; paniczny strach związany z dotykiem wywołujący negatywne skojarzenia.
-
wzrokowe, np. dany obraz kojarzy się z negatywną sytuacją z przeszłości, wystarczy aby wywołać stresora.
-
słuchowe, np. piskliwe dźwięki, które są związane z pozostałościami atawistycznymi.
-
rozwój ciała jego struktury mięśniowej – skutkuje kontrolowanym stresem ustroju, mając na celu osiągnięcie siły mięśniowej,
-
odchudzanie mające na celu zmniejszenie wagi,
-
zmiana diety ze względy na powody zdrowotne czy ideologiczne,
-
nauka świadomego oddychania, które na początku powoduje duże napięcia w organizmie, a świadomie rozwijana i kontrolowana pomaga znacząco w wyciszaniu się i opanowaniu emocji.
-
uzależnienie: fizyczne od narkotyków, alkoholu – forma ucieczki od rzeczywistości, problemów.
-
uzależnienie od używek typu: papierosów, gum, kawy – mające na celu stymulowanie stref erogennych.
-
otyłość przyjmowanie zbyt dużej ilości pokarmu w celu stłumienia emocji.
-
kompensacja utraconej zdolności psychoruchowej,
-
urazy, skręcenia, zwichnięcia, bóle, przykurcze, nadwerężenia mięśni i ścięgien.
-
choroby,
-
zaburzenie cyklu spania,
-
atak fizyczny, np. gdzie dochodzi do konfrontacji,
-
pragnienia, np. seksualne, dobrobytu itp.
-
emocje:
-
strach, np. przed nieznanym; powtórzeniem błędu; przed oprawcą,
-
gniew, np. inaczej reakcja obronna organizmu, gdzie najlepszą obroną jest atak, więc dana osoba czy grupa atakuje ponieważ nie umie inaczej sobie poradzić z danym problemem,
-
smutek, np. związany z utratą kogoś lub czegoś,
-
żal, uraz np. do osoby lub przedmiotu poprzez nie spełnienie danych oczekiwań.
-
rozpacz, np. głębsza forma smutku związana z utratą miłości życia,
-
chciwość, np. wrażenie w którym ten ktoś lub to coś sprawi, że zawsze już będziemy szczęśliwi,
-
poczucie winy, np. że można to było zrobić inaczej,
-
niższe ego, np. człowiek stawia siebie w centrum i wszystko i wszyscy którzy sądzą inaczej doprowadzają do agresji daną osobę,
-
wstyd, np. związana z robieniem czegoś -czego uważasz, że nie powinieneś robić, brak akceptacji i zrozumienia,
-
atak emocjonalny. np. wampiry emocjonalne karmiące się naszym negatywnym stanem umysłu,
-
pragnienia emocjonalne, np. tęsknota za czymś lub za kimś,
-
nieprzyjemność, np. dana osoba lub rzecz jest nieprzyjemna,
-
nielubienie, np. kogoś lub czegoś sprawiające nieprzyjemność,
-
zazdrość, np. ktoś coś ma co i ta osoba by też chciała,
-
-
uczucia:
-
ekscytacja, np. przed wykonaniem czegoś nowego
-
trema, np. związana z egzaminem
-
radość, np. spotkanie po latach; z tego co nam sprawia dużą radość
-
przyjemność, np. rozmowa z daną osobą, bądź oglądanie filmu, czytanie książki,
-
lubienie, np. kogoś, czegoś, dyscypliny sportowej, hobby,
-
miłość, np. do samego siebie; do kogoś; do przedmiotu; do idei,
-
wyższe ego np. działanie na rzecz innych ludzi, które czasem może przyjąć bardzo ciężki wymiar ze względu na złożoność problemów, czyli nadal nie ma tu bezinteresowności,
-
pewność siebie np. wiesz co robisz i to robisz bez zbędnego wahania,
-
wiara, np. rozumienie czegoś bez potwierdzenia tego logicznym myśleniem,
-
-
niższe:
-
frustracja, np. nie możność wykonania czegoś ze względu na ograniczenia zewnętrzne bądź wewnętrzne, ekonomiczne, fizyczne, emocjonalne...
-
niepewność, np. stan w którym nie wiesz czy zamknąłeś samochód czy nie,
-
zazdrość, np. strach przed utratą kogoś, czegoś lub brak tego co ma mój sąsiad,
-
lęk, np. przed wypowiedzeniem swoich myśli, pomysłów, idei, koncepcji,
-
irytacja, np. dana osoba Cię wkurza samym byciem, ziewaniem, chrapaniem, oddychaniem, pierdnięciem,
-
tchórzostwo, np. czyli forma strachu związana z niewiadomą skutków naszego działania,
-
kłamstwo, np. strach przed tym, że świat może nas źle odebrać związany z jakąś sytuacją, utratą kogoś lub czegoś,
-
nadzieje, np. że coś lub ktoś będzie się działo po naszej myśli według naszych oczekiwań,
-
złudzenie, np. niby wszystko jest w porządku forma samookłamywania się,
-
hojność, np. dzielenie się dobrami ale z niedostrzegalną intencją związana z oczekiwaniami; ma konotacje pozytywne i negatywne,
-
atak na poziomie intelektualnym, np. skierowany przez kogoś lub daną grupę w stosunku do danej osoby związany ze światopoglądem, koncepcjami, konfrontacja danej wiedzy,
-
osobowość, np. rozwój w danej dziedzinie tylko dla materialnych korzyści,
-
obwinianie, np. przenoszenie swoich problemów na świat czy boga,
-
poczucie niższości, np. ktoś zaszczepił w tobie, że jesteś nic nie wart, zazwyczaj zrobiła to ta osoba, która nie akceptowała siebie, a dokonała przeniesienia, a teraz może to być wywoływane poprzez zwykłe zwrócenie uwagi, że coś źle robisz,
-
arogancja, np. jest to pewność siebie związana z lekceważeniem innych,
-
-
wyższe:
-
logiczne myślenie, np. badanie jakiejś idei,
-
interpretacja, np. zrozumienie czegoś lub kogoś, a także tego co się dzieje,
-
komentowanie, np. czyli rozmyślanie nad tym co się dzieje lub co się doświadcza,
-
sumienie, np. sygnały wysyłane przez nasz rozum, ego, wewnętrznego rodzica, nadświadomość, intuicji, boga dotyczące rozróżnienia między tym co jest dobre, a co złe; kac moralny itp.
-
odwaga, np. działanie czy tworzenie nowej rzeczy czy idei,
-
współczucie, np. dla cierpiących i odczuwanie ich bólu,
-
prawda, np. szczerość mająca na celu życia w zgodzie z sobą, a także innymi ludźmi.
-
odpowiedzialność, np. zdolność ponoszenia konsekwencji pomimo wykonania błędu.
-
akceptacja, np. zrozumienie wszystkich zależności i akceptacja świadoma bądź intuicyjna.
-
pokój, np. równowaga związana z jakąś koncepcją, działaniem czy ludźmi,
-
tolerancja, np. zdolność umiejętnej akceptacji osoby bądź grupy pomimo dostrzegania wielu wad. Umiejętne stawianie granic, które pomogą danej osobie bądź grupie. A nie sytuacja w której człowiek tolerancyjny przekroczy ją i sprowadzi więcej na siebie kłopotów niż byłby w stanie unieść. Doprowadzając do zatrzymania rozwoju obu stron.
-
ciekawość, np. rzeczy bądź idei, myślo-kształtów,
-
otwartość, np. otwartość umysłu na inne nowe pomysły, koncepcje, rzeczy, technologiczne nowinki, kultury, kuchnie, religie. Zdolność do dostrzeżenia różnic, a także umiejętność wprowadzania pozytywnych konotacji. Mając na celu podniesienie świadomości swojej, a także innych ludzi.
-
myślenie, np. zdolność logicznego myślenia i wyciągania wniosków związanych z przeszłością, teraźniejszością, a także przyszłością, pomimo czynników ograniczających wewnętrznych i zewnętrznych.
-
kreatywność, np. tworzenie nowych idei, koncepcji, wynalazków, twórczości artystycznej, znajdywanie wyjścia pomimo ograniczeń.
-
medytacja, np. pasywna bądź aktywna, pasywno-aktywna, związana z zaangażowaniem naszego umysłu i intuicji nad daną cechą, wartością, zmianą, koncepcją.
-
kontemplacja, np. stan rozmyślania i ostatecznego zrozumienia wyrażonego w jednym symbolu.
-
transcendencja, np. zadanie sobie trudu mając na celu odnalezienie wyższych duchowych wartości.
-
bezinteresowność, np. dzielenie się dobrami materialnymi bądź niematerialnymi bez oczekiwań,
-
intuicja, np. zdolność rozumienia rzeczy i koncepcji bez udziału logicznego umysłu,
-
miłość, charakteryzująca się zrozumieniem prawdziwej natury ludzi, co cechuje miłość, która kierowana jest np. do ludzi, rodziny, rodziców, braci, sióstr, przyjaciół i oczywiście twojej towarzyszki z którą postanowiliście iść przez życie,
-
A)
Fizyczne
Funkcja naszego ciała fizycznego
i zmysłów. Czyli działanie naszego instynktu, funkcji wrodzonych i
aspektów poznawczych związanych z odbieraniem bodźców.
Oczywiście
wskazane powyżej przykłady służą zobrazowaniu nam jak nasz mózg
jest złożony w funkcjonowaniu i poziomach problemów z tym
związanych. To jest tylko zaprezentowany poziom bodźców
fizycznych. Idąc dalej dostrzeżemy dlaczego ludzie są tacy
skomplikowani, a także przenikliwość poziomów fizycznego,
emocjonalnego, a także mentalnego.
B)
Emocjonalne
Główne
emocje to strach, gniew, smutek, chciwość, wstyd.
Uczucia to radość, lubienie, miłość, ekscytacja, pewność
siebie, wiara.
C)
Mentalne
Funkcje związane z logicznym
myśleniem, intuicją, myślokształtami w formie symboli. Czyli
obserwowanie i wyciąganie wniosków, który może mieć przejaw
doświadczania i badania na różnych dziedzinach życia związanego
z fizyką klasyczną, a także z fizyką kwantową.
Te
wszystkie przykłady, które podałem mają na celu zobrazowanie
ilości sytuacji czyli bodźców (stresorów), które mogą wywołać
w nas w zależności od problemu reakcje stresową. Jak sami widzimy
jest tego dużo i to jest dopiero początek góry lodwej. Złożoność
naszego umysłu jest ogromna. Jednak skupiając się na małych
fragmentach mamy możliwość szerszego spojrzenia na cały ten
obraz. Dokładając różnice środowiskowe, kulturowe,
światopoglądowe, polityczne, stopnia rozwoju samoświadomości,
ukrytych w nieświadomości nieaktywnych części DNA. Mamy obraz
naszego świata, który wydaje się dość skomplikowany, obrzydliwy,
a zarazem piękny i doskonały.
Mam
nadzieje, że mniej więcej zobrazowałem o co mi chodzi.
3.
Bezstresowe życie?
To
gdzie znajduje się nasza równowaga?
Stan
obojętności związany jest z ignorowaniem stresorów fizycznych,
emocjonalnych czyli emocji może przybrać charakter nieświadomy
bądź świadomy. Stłumienie emocji do nieświadomości bądź mając
na celu potem świadome ich rozładowanie.
Stan
spokoju związany jest z świadomym byciem w tu i teraz. Mając na
celu świadome zaangażowanie się naszej woli w celu wyrobienia w
sobie odporności na stresory, w twórczym ich wyrażaniu. Z pomocą
kontroli własnego umysłu i ukierunkowania naszej uwagi na określony
tor.
Człowiek
i jego reakcja na stresor
Wszelki
wysiłek czy to fizyczny lub umysłowy związany jest z działaniem.
Czyli pracą, wszelkie działanie z czasem staje się automatyczne, a
wszelkie jej zaburzenie rodzi stres. Dlatego ludzie boją się zmian.
Ponieważ jak to mówią „lepsze znane piekło niż nieznane
niebo”. Ponieważ wszyscy z natury jesteśmy leniwi, dążymy
wyłącznie do przyjemności czy to fizycznych, emocjonalnych czy
mentalnych. Więc staramy się unikać stresu i chodzić utartymi
szlakami. Natomiast wszelka zmiana czy to na poziomie fizycznym np.
ćwiczenia fizyczne wywołują kontrolowany stres, który ma
właściwości korzystne dla naszego organizmu. Konfrontowanie się z
problemami emocjonalnymi i zrozumienie ich, związana jest z pracą
umysłową czyli znowu ze stresem. Konfrontowanie się z nowymi
koncepcjami w zależności od środowiska i kultury wiąże się z
atakiem ze strony osób bądź grup, czy to naukowców, korporacji
itp. Zadając nieodpowiednie pytania przysparzasz im stresu, a ludzie
przyzwyczajeni do wygód nie lubią zmian. Nikt nie będzie chciał w
życiu zaczynać od nowa. Niestety życie rozdaje różne karty i to
tylko od nas zależy co z nimi zrobimy i jak na nie zareagujemy.
Dlatego jak sami widzimy ludzie chwytają się różnych form
manipulacji i gier. Po to tylko aby utrzymać status quo.
Stresor
może przybrać formę nieświadomą, a także świadomą. Powyżej
wykres ma na celu zobrazowanie nam reakcji i funkcjonowania w życiu
pojedynczego stresora.
Stresory
materialne i niematerialne; świadome i nieświadome
Wprowadzam
ten podział ze względu na kierowanie naszej uwagi czy to świadomie
lub nieświadomie. Na zewnątrz – na materialne sprawy, do wewnątrz
– do niematerialnych spraw.
Materialne:
stresory fizyczne; emocjonalne związane z emocjami; mentalne niższe.
Nasza świadomość skupiona jest głównie na zewnątrz. W stosunku
do tego jak będzie nas świat zewnętrzny postrzegał. Ścieżka
strachu.
Niematerialne:
stresory emocjonalne czyli uczuciowe; mentalne wyższe. Nasza
samoświadomość skierowana jest na rozwijanie naszego wewnętrznego
potencjału. Ścieżka pokoju i miłości.
Znajdująca
się powyżej tabelka obrazuje reagowanie naszej uwagi na stresor
świadomy lub nieświadomy. To samo obrazuje wywołanie stresora gdy
rozwijamy się w którymś z planów czy to fizycznym, emocjonalnym,
a także mentalnym.
Obraz
naszego życia i ścieżka, którą kroczymy
Ścieżka
strachu bądź ścieżka miłości. Tu polecam Eric Berne - „W co
graja ludzie”, a także twórczość Wojciecha Eichelbergera. Czyli
wszystko to co związane jest z naszymi archetypami i jak one ukryte
są w naszej nieświadomości czy podświadomości.
Do
ścieżki miłości czyli pokoju przypomina mi się książka Dana
Millmana „Droga miłującego pokój wojownika” polecam wszystkie
jego książki. Niestety nie wszystkie są po polsku. Drugą dobrą
książką jest także Don Miguel Ruiz - Ścieżka Miłości
Przypowieść
Indianin
Cherokee podczas
spędzania czasu ze swoimi wnuki
przy
ognisku opowiedział
im historię
o wilkach.
Dziadek:
Żyją sobie dwa wilki,
które
toczą straszliwą walkę. Jeden
jest
pełen strachu,
złości,
zazdrości,
smutku,
żalu,
chciwości,
arogancji,
użalania
się nad samym
sobą, którego
cechuje
poczucie winy, urazy
do wszystkich innych,
ma
duże poczucie
niższości, kłamie,
odnosi
się pychą.
Drugi
jest
pełen spokoju, odwagi, wiary, radości, nadziei, współczucia,
zrozumienia, prawdy, bezinteresowności i miłości.
Dzieci:
Dziadku dziadku, a który ten wilk w końcu wygrał?
Dziadek:
Ten którego bardziej karmisz, taka sama walka odbywa
się wewnątrz was i każdej innej osoby.
Zdumione
dzieci spojrzały z powrotem w ogień w zastanowieniu nad tym co im
dziadek powiedział.
Jak
możemy sobie pomóc?
Jak
już zdążyłeś zauważyć chodzi tu o odnalezienie wewnętrznego
spokoju, który umożliwi Ci dalszą eksplorację i pracę nad samym
sobą w określonym kierunku. Zebrana negatywna energia warta jest
konstruktywnego uwolnienia. Czy człowiek zrobi to sam. Czy z pomocą
przyjdą mu sny w których rozładuje napięcie czy to nieświadomie
lub świadomie.
Rozładowanie
energii fizycznej, emocjonalnej czy mentalnej. Rozwijanie
inteligencji emocjonalnej a także inteligencji intelektualnej czyli
naszej mentalności. Uświadamianie sobie i praca nad konkretnymi
stresorami związana jest z uwalnianiem się od nieświadomego wpływu
konkretnego stresora.
O
zjawisku aktywacji nieświadomych programów przez bodźce zewnętrzne
występujących w różnych etapach naszego życia zajmowała się
Olga Kharitidi z wykształcenia Psychiatra w książkach „Entering
the Circle (1997)” i „The Master of Lucid Dreams (2003)”.
Poniżej
prezentuje przykładowe formy pomocy, które rozwinę w dalszym
trybie.
Polecam
oczywiście masaż - wszelakie jego rodzaje.
Aktywność
fizyczna w formie sportu, tańca, jogi, tai-chi, sztuk walki,
spaceru, jazdy rowerem, ćwiczeń w domu.
Sztuka
świadomego oddychania. Ponieważ oddech wpływa na ciało i umysł.
Tak umysł i ciało wpływa na to jak oddychamy.
Oglądanie
filmów tak aby ukoić nasze emocje, intelekt.
Czytanie
poprzez łączenie różnych informacji, koncepcji w celu zrozumienia
wybranego przez nas problemu.
Pisanie
dla naszej kreatywności pogłębienia zdolności funkcji mentalnych.
Malowanie,
rysowanie twórcze wyrażanie siebie.
Muzykoterapia.
Koloroterapia.
4.
Jednostka i jej pierwsze doświadczenia ze stresem
Nasze
narodziny i pierwsze stresy
Stres
towarzyszy nam od samych narodzin, a także podczas rozwoju
embrionalnego w zależności od ilości dostarczonych bodźców,
które doświadcza matka.
Chciałbym
zwrócić w pierwszej kolejności naszą uwagę na stan równowagi
bez stresu. Załóżmy, że jako przyszli rodzice dziecka dostarczamy
odpowiednich warunków.
Pytanie
można od razu sobie postawić. Więc jakie to są warunki, które
pomagają w rozwoju naszego przyszłego dziecka?
Jako
płód mieliśmy dostarczone wszelkie warunki do rozwoju naszego
embrionu. Dostarczona była odpowiednia ilość wody, tlenu,
jedzenia, ciepła i schronienia, a także odpowiednia ilość bodźców
uczuciowych i mentalnych dostarczonych przez naszą wspaniałą mamę,
a także tatę, które tworzą spokój wewnętrzny.
Oczywiście
nie ma idealnego środowiska bez stresu. Dlatego załóżmy, że to
jest nasz punkt odniesienia, w którym występuje bardzo mała ilość
stresu. Oczywiście w większej bądź mniejszej ilości dostarczamy
stresorów (bodźców zewnętrznych bądź wewnętrznych).
Forma
narodzin może być różna, jednak w takiej czy nie innej zależności
występuje podczas porodu największy stres jakiego dziecko nigdy nie
znało.
Po
raz pierwszy w życiu jako niemowlę zaczynamy odczuwać nieświadome
stresory związane z ciałem fizycznym czyli zimno, gorąco, brak
pokarmu, pierwszy samodzielny wdech, uczucie smaku, odczucie zapachu,
odczuwalny pierwszy ból fizyczny; emocjonalny brak miłości;
mentalnie brak uwagi.
Nie
muszę chyba bardziej tego rozwijać, że nie dostarczając bodźców
fizycznych przyszłe dziecko nie będzie się prawidłowo rozwijać,
a nawet może dojść do śmierci. W sytuacji, w której nie
dostarczamy dziecku odpowiedniej ilości czułości i miłości czuje
się odrzucone, nie kochane. Przez co także zaburza rozwój
psychosomatyczny przyszłego dziecka. W skrajnym przypadku może
doprowadzić do śmierci. Dlatego dzieci, które zostały odrzucone
przez obojga rodziców w ich życiu rozwojowym tak ważne jest
dostarczenie bodźców uczuciowych tak aby nie wytworzyć
patologicznych skrajnych zachowań emocjonalnych. Zwrócono na tą
zależność w sytuacji w której pielęgniarki brały często na
ręce niemowlaki, a te które nie brane były. U tej drugiej grupy
dochodziło do częstych zgonów. Tak aby odczuwały, że ktoś przy
nich jest i czuwa.
Skutki
braku uwagi tak nazwał Spitz „stwierdził,
że niemowlęta pozbawione przez dłuższy czas opieki będą
stopniowo popadać w nieodwracalne otępienie i w końcu mogą
ulec powikłaniom chorobowym. W rzeczy samej, stan określany przez
niego jako deprywacja emocjonalna może mieć zgubny rezultat. Na
bazie tych obserwacji powstało pojęcie głodu bodźców”.
Tak
pokrótce przedstawiłem stres na początkowym
etapie życia rozwijającego
się dziecka. Gdzie uwaga skupiona jest
na postrzeganie zmysłami fizycznymi. I reagowanie na różne
sytuacje emocjonalnie czy uczuciowe.
Dzielę strefę emocjonalną ponieważ
emocje kategoryzuje do odczuć powiązanych ze stresem czyli
negatywne, natomiast uczucia rozumiem jako pozytywne. Wraz z rozwojem
zaczynamy reagować automatycznie do odbieranych stresorów.
Przybierają z czasem formę mentalną
niższą – negatywną i wyższą pozytywną. Ponieważ
wszystko dla nas jest nowe, każdy
rodzaj bodźca jest formą reakcji naszego organizmu na stres.
Bezstresowe
wychowanie?
Więc
jeżeli mówimy o bezstresowym wychowaniu… Odpowiedz sama się
nasuwa. Nie ma możliwości bezstresowego wychowania! Najwyżej
konstruktywnego działania i pomagania w zrozumieniu tego co w
naszych umysłach się dzieje. Więc jeżeli nie wiesz jak sam ze
sobą sobie poradzić. Albo jak masz żyć w stosunku z innymi
ludźmi. Nie potrafisz być asertywny, a ludzie którym mówisz nie
tego nie rozumieją. To albo coś z tym zrobisz albo świat zajmie
się tobą.
Dlatego
bardzo ważny jest rozwój inteligencji emocjonalnej. Bez tego w
relacjach społecznych będziemy kalekami, a sami ze sobą nie
będziemy mogli sobie poradzić, a także pomóc.
Bez
rozwoju inteligencji emocjonalnej nie ma mowy o rozwoju zdolności
intelektualnych. Dlatego niektórzy goście czy kobiety mając czy to
30, 40 czy 50 lat emocjonalnie są na poziomie 17 latka(i), który
jest na etapie dojrzewania.
Kobieta,
a ciąża
Jeżeli
kobieta na podświadomym poziomie nie czuje, że chce mieć dziecko.
Poprzez oddziaływanie na nią różnych stresorów w tym także
bardzo dużego stresora związanego ze środowiskiem w jakim się
znajduje. Może dojść do zahamowania możliwości rozwoju embrionu.
Uważam,
że kobiety mające problem z zajściem w ciąże powinny zadbać o
środowisko bezstresowe. Odpowiednią opiekę lekarską nie tylko na
poziomie fizycznym ale i także emocjonalnym. Czyli skorzystanie z
poradni psychologicznej. Ponieważ problem nie oznacza nie możność
wykonania czegoś tylko „wyzwanie” czyli staranie się,
działanie, akceptację zaistniałych okoliczności i twórcze
podejście.
Psychologiczny
aspekt jest tu czasem bardzo duży. I często ma wpływ na to jak w
przyszłości nasze ciało będzie funkcjonować. Są przypadki w
których rodzice adoptowali dzieciaka i coś w kobiecie lub
mężczyźnie zaklikało, a mieli na początku problemy zdrowotne.
Zaszła ona w ciąże, to tak jakby ten adoptowany skarb aktywował
instynkt macierzyński u kobiety. Najgorsza sytuacja gdy adoptują, a
potem jak ona zajdzie oddadzą to dziecko. Lub w sytuacji gdy nie ma
porozumienia adoptują. Czy po prostu dziecko adoptowane trafi do nie
odpowiedniej rodziny. Przez co nie będzie mogło rozwinąć swojego
potencjału.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz